Kaç Kişiyiz Kendimizde

Üzünçlü

bir yurtluk: kurtulmalığını topluyor herkes

kime ödeneceğini bilmeden; kılıçtan

kanatlarıyla inen günün kurtulmalığını,

karalanmış yazı’nın kurtulmalığını,

ve kokusu çınlayan defnenin. Niçin ödenecek

ve ödenmedik ne kaldı? Sabır biraz daha,

gecenin birikintisinden doğan Gezgin: Kum

bağrındaki yarayı gösterecek; atılmış

gülün açtığı yarayı. Ağıtlar kitabını

okuyan dilsiz de söyleyecek gizini. Damıta damıta

öğrendi ağulardan. Yasın galibi,

acının galibi! Tek dünyalığı zeytin

ağacının serinliği ve yakamoz göz alırken

uzun bir akşam söyleşmesi.

Sana da dendi:

kapıların kitlendiği ve sokakların

terkedildiği vakitlerde: Yola azıksız

çıkma, her kişi acıkır korktuğu gibi; bağdaş

kurmayı öğren, cıgara sarmasını da; konaklarsın

gün olur bir han avlusunda. Çay getirirler

ve gözlerinde sonsuz bir gece vardır. Yaşamın

sunuları bunlar. İnsan da insanın sunusu.

Kendi düşlerini anlat, ötekinin

düşlerini dinle. Başka nasıl kurulur

yeni bir dünya?

İmleri tanı, belirtileri anla:

erguvan yazı muştuluyor; çekiç sesi

işliğe yaklaştığını. Maden ocağında

görülen düşler, harman

yerinde görülen düşler:

onlar geleceği kuran. Körün el yordamıyla

geçilmez elbet orman, yine de söylevcinin

dilini kazı: ölümlerle anladım çünkü, inanç

usu saptırıyor. Kurban isteyenlerden de sakın

baskıyı düzen diye sunandan da.

(AhmetOktay, Kaç Kişiyiz Kendimizde / Kara Bir Zamana Alınlık, 1. yenik güne ezgiler, XI. Oku Toprağın ve Zamanın Yazdığını)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Patladı Patlayacak Bir Kursak

-bir umudumuz kaldı elimizde şimdi onunla ovuyoruz sancıyan yaşamı iftar sofralarında gül şerbetlerin yerini alan fare kanlı asit, biliyorum bu bir çocuk yalanı baretli sarı yelekli bir kravat vuruyor ilk malayı bu yalana iş bununla bitse iyi ki iş hiç bitmez nasırlara deva olamayacaksa nivea pijamalarıyla kızlar o dev aynasında foşur foşur yıkayamayacaklarsa yüzlerini dove'la -iş hiç bitmez bir sabun köpürürken niçin şiir yazılmasın çocuk kanları boğuyorken mürekkebi kağıdın bükülüp sonuna geldiği bu anda bir şiir yalnayak fosfor göğün altında dimdik! kederlerine barkod vurulmuş dünyanın balta girmemiş ormanları da kalmadı burkukları saracak iprek kumaş yarayı sağaltacak hint yağı yani ki vurulduğumuzla kaldık bire on metre kare dükkan için birbirlerini vururken oğullar kızlar bir adam gecelerden kovulurken doğranırken şehrimizin takımı kıraathanede olmadık laflarla kırkyıl kırkyıl arayı açarken ihtiyarlar çukurda tepinen çocuklar g...

Devamı

Yalnız Hüznü Vardır Kalbi Olanın

IV hüzün yalındır-dağdan aparılmış kar topakları gibi yel ki ince ipince bir teldir kopmuştur insan azar azar kopmuştur yalnız hüznü vardır kalbi olanın hüzün öylece orta yerdedir tuhaf bir yarma yaşanıyordur çepeçevre şeytan kilitleri sınav | İlhami Çiçek

Devamı

Cananını Kasteder

Bağda gülden bahseden yanağını kasdeder Serviden söz açanlar endamını kasdeder Dilbere vasıl olmak dar-ı dünyadan murad Aşık aşkın derdi ile dermanını kasdeder Bu fani dünya için değmez kuru kavgaya Ecel ki bu dünyanın ziyanını kasdeder Yıldızlardan yücedir gözyaşı eşiğinde Bu bulutlar ahımın dumanını kasdeder Ey Avni beyti bozma bahsi ağyar eyleyip Şiir o ki sadece cananını kasdeder Bu fani dünya için değmez kuru kavgaya Ecel ki bu dünyanın ziyanını kasdeder Gözümden akan yaş mıdır kan mıdır Lebun yadına lal-u mercan mıdır Gönülde ne var ise faş etti göz Seni sevdiğim yar pinhan mıdır Gözüm ile derya nice bahseder Gözüm gibi ol gevher efşan mıdır Gönül ızdırap ile oldu helak Gelin görün ol afeti can mıdır Demiş Avni’ye ben cefa etmezem Ona cevreden yoksa devran mıdır Avnî Kasd: Niyet. Tasavvur. İsteyerek. Niyet ederek. Dil-ber: (Farsça) Gönül alan, kalbi çeken. Güzel, dilber. Vâsıl: Ulaşan, erişen, kavuşan. Hakka vâsıl olan. Dâr: Yer, mekân, konak. ...

Devamı

Çatlak Manzume

Bu Blogda Ara