Kaç Kişiyiz Kendimizde

Üzünçlü

bir yurtluk: kurtulmalığını topluyor herkes

kime ödeneceğini bilmeden; kılıçtan

kanatlarıyla inen günün kurtulmalığını,

karalanmış yazı’nın kurtulmalığını,

ve kokusu çınlayan defnenin. Niçin ödenecek

ve ödenmedik ne kaldı? Sabır biraz daha,

gecenin birikintisinden doğan Gezgin: Kum

bağrındaki yarayı gösterecek; atılmış

gülün açtığı yarayı. Ağıtlar kitabını

okuyan dilsiz de söyleyecek gizini. Damıta damıta

öğrendi ağulardan. Yasın galibi,

acının galibi! Tek dünyalığı zeytin

ağacının serinliği ve yakamoz göz alırken

uzun bir akşam söyleşmesi.

Sana da dendi:

kapıların kitlendiği ve sokakların

terkedildiği vakitlerde: Yola azıksız

çıkma, her kişi acıkır korktuğu gibi; bağdaş

kurmayı öğren, cıgara sarmasını da; konaklarsın

gün olur bir han avlusunda. Çay getirirler

ve gözlerinde sonsuz bir gece vardır. Yaşamın

sunuları bunlar. İnsan da insanın sunusu.

Kendi düşlerini anlat, ötekinin

düşlerini dinle. Başka nasıl kurulur

yeni bir dünya?

İmleri tanı, belirtileri anla:

erguvan yazı muştuluyor; çekiç sesi

işliğe yaklaştığını. Maden ocağında

görülen düşler, harman

yerinde görülen düşler:

onlar geleceği kuran. Körün el yordamıyla

geçilmez elbet orman, yine de söylevcinin

dilini kazı: ölümlerle anladım çünkü, inanç

usu saptırıyor. Kurban isteyenlerden de sakın

baskıyı düzen diye sunandan da.

(AhmetOktay, Kaç Kişiyiz Kendimizde / Kara Bir Zamana Alınlık, 1. yenik güne ezgiler, XI. Oku Toprağın ve Zamanın Yazdığını)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Patladı Patlayacak Bir Kursak

-bir umudumuz kaldı elimizde şimdi onunla ovuyoruz sancıyan yaşamı iftar sofralarında gül şerbetlerin yerini alan fare kanlı asit, biliyorum bu bir çocuk yalanı baretli sarı yelekli bir kravat vuruyor ilk malayı bu yalana iş bununla bitse iyi ki iş hiç bitmez nasırlara deva olamayacaksa nivea pijamalarıyla kızlar o dev aynasında foşur foşur yıkayamayacaklarsa yüzlerini dove'la -iş hiç bitmez bir sabun köpürürken niçin şiir yazılmasın çocuk kanları boğuyorken mürekkebi kağıdın bükülüp sonuna geldiği bu anda bir şiir yalnayak fosfor göğün altında dimdik! kederlerine barkod vurulmuş dünyanın balta girmemiş ormanları da kalmadı burkukları saracak iprek kumaş yarayı sağaltacak hint yağı yani ki vurulduğumuzla kaldık bire on metre kare dükkan için birbirlerini vururken oğullar kızlar bir adam gecelerden kovulurken doğranırken şehrimizin takımı kıraathanede olmadık laflarla kırkyıl kırkyıl arayı açarken ihtiyarlar çukurda tepinen çocuklar g...

Devamı

Ben Dirimle Doğrulurken

Sis boruları ötmeğe başladı yavrular Şimdi oradalar - Aşk delice kımıldamalı yatağından Sen bir yıldız kaymasıyla yatağından Üstüne alevleri alarak Kemikli bir aşk gencinin kollarından tutarak Sen kanın damarlara tutunamadığı anlardan Beni karnınla Bir göz boğuşmasına daha kandırarak Bul içe kapanık hayvanlarımı yalvarmalarınla Üzülmüş Belki dünya ile horlanmışım Ansızın çık oradan görün orada Bu siyah basmış kara akar deme - Başka olmalı gövdemi denetleyişin aşka hazır olan ... LARDAN. OKADIN'lardan Halk aşksızsa sokaklar banka dükkânlarıyla doludur Ellerimi kâlb olmayan sularla ıslamaya alışır o kızlar - işte artık kaçmak - işte durmadan karşımızdayken bile - - ılık e...

Devamı

Kurnaz Bay Mistik

''Bay Mistik kurnazdır. Sahib-it-taktiktir. Küfreder. ‘Küfür ediyorsun!’ der. Müfteridir. İftiraya uğradığını söyler. Bay Mistik o kadar kurnazdır ki bu marifeti yüzüne vurulduğu zaman : “- İspat edin! diye böbürlenir. Çünkü Bay Mistik bilir ki, onun küfürbazlığını, müfteriliğini, jurnalcılığını ispat etmek için, şimdiye kadar yaptığı ‘polemik’leri teker teker, yeni baştan neşretmek lazımdır. (…) Halbuki bu yapılmaya değer bir iş değildir. Hem çok uzun sürer, çok yer tutar, hem de bilineni bir daha bildirmek gibi komik bir şey olur. (…) Dedim ya, Bay Mistik kurnazdır. Sahib-it-taktiktir. İşte yine bu kurnaz Bay Mistik’e ‘iftira?!’ ediyorum. Diyorum ki : Onun kurnazlığı bir fırıldağın kurnazlığı gibidir. Bir bakarsınız : hudutsuz mücerret ‘hürriyet’ taraftarıdır. Sonra döner, ‘disiplinli’ hürriyetten yana çıkar. (…) Bir bakarsınız : ‘izm’le biten her çeşit mefhumun düşmanıdır. Sonra döner, bazı ‘izm’li mefhumlara bağlanır. Babıâli caddesinde Kont de Larok gibi dolaşı...

Devamı

Çatlak Manzume

Bu Blogda Ara