Kötücül Kuşların Tüneği

bir sabana varmıyor mu ceyransız 

eviçlerinin hatrına düşen 

her hikayenin sonu 

ellerinde bir nacak yok mu artık dul 

saçları kınalı dizlerindeki ağrıyı yoklayaraktan 

doğrulurken ilmek değişirken 

bugüne bir el olan kadınların anlatısında 

toprak kireç ve doğum sancısı yok mu 

hatırlıyorum bu komodini aynayı da 

ölü çoktan öldürülmüş bir yüze 

artık katlanamamanın kırçıl rengi 

aynada küçük sırça parmaklar 

bir taze sofranın akşam vakitlerinin habercisi 

yolla büyüyen otobüsler şehir meydanlarında 

en olmayan bir duygu insan tabiatında 

acının umudun insanlığımızın ötesinde

bir duygu kiracı yolcu otobüsleri 

ve içinde taş yufka kömür mangal 

yolcu otobüsleri 

yol düşünce içine insanın 

değişir seher ve gurub vakti 

değişir şeritle birlik tütün saran el 

mavu direklere gerili telde bir yaşmak 

şıp şıp damlar o korkunç yalnızlığına insanın 

ve yuka kaplarda gurbet mayalanırken 

tahammülfersa yüzlerde beliren nursel 

sana sana sana inanıyorum 

bir sac sıcaklığında yürek 

bir çeşme kurnasında içli dağ önlerinde 

dudakların yorgun kıpraşında 

bana yüzler hatırlatan yürek 

suyun bile genzine vuranları 

göklerin bulutla sarmalanışını 

hayalin cumbasından atılanları 

koşar adım yeldirmesine sokan yürek 

bitap ses kesik damar soluk beniz 

sana üfrülen nefeste yok yorgunluk

kışın sancısında titreyen yürek

kötücül kuşların tüneği yürek 

kırgınlıklarla çarpan çolak yürek 

çolak ama tutmaya hazır 

hazır tutmaya tutturulmaya 

kızgın o demir mengenesinde inancın 

ah ki çatlak ve yırtık kalaydı bu sathın

bilinmez börkün kan pınarlarından geçtiği 

acının hangi sofrasında oturur yen bilinmez 

bir kayradır bize senden 

çırpan sesinden anlamak yarayı 

tanrım yüreğin iniltilerine de 

yetecek bir işitmek ihsan et 

ve palamarlarla bir rıhtım bulunca

alalım yüreğin kan kemik etsiz darasını 

içinde onlarca dehliz taşıyan yürek 

seni yine bir sac sıcaklığında hissederek 

ve o akşam vakitlerini 

hatrıma düşen kara yüzlerden bir yüz bilerek 

ve çatlak ve mangal ve çolak yanlarım 

bir yaban rengine bürünsün diye 

mazotu kanla dolu otobüs 

beni de taşıyacak 

enginlere 

ramazan arslan