tek tığlı terli terzi - ramazan arslan

hatırla yakınlığım tavan ve gözlerim arasındaki boşluk

kadar yakın kadar uzak kadar boşluk

uyku bilmem rüyalarımda kendimi ırgalarım

belki de bu suya tersinden bırakıldım

bana ölürken adımı hatırlatın

tavan artık görünmez olduktan

yaşamaya elverişli çaputlarla

sallandığım kundağı o evle birlikte

yakın

o ev ki

hazzın yaşamın binbir örgüsü orada
orada tek bir tığ bir çift el
el olmayan eller arasında
kapılar ardında yanık bağır kokusu
ve uzun mermer koridorlarında
bir insan cümbüşü

açmıyorum seslerden bir ses olmaya
çıkmıyorum, hem çalmıyor kapım
mahremiyetin bezeli kucağına bırakmasam da kendimi
çamur ağıyor suyuma
bir hayat nasıl berkitilir daha başka
bilmiyorum

is ve ses bir tarafa
gece bir kına yaşmağı gibi
benim üzerime onların üzerine yüreğimize
iniyor ve indiği yerde
ona bırakıyorum kendimi palas pandıras
ah kendi yumağında debelenirken eprimek
ilmeğin ucunu kaçırmak

bana bir payanda da olsa gece
bu is ve ses yırtıyor ondaki çılgın zarı
alıyor onu benden tan
ve her sabah çınara gelen atlılar
beygirleri terli yorgun atlılar
koşumları gıcır gıcır atlılar
sarıp tülbentlerle geceyi yüksünmeden
varmaya el olmayan ellerden
o tığ tutan eli bulmaya

ve tan
sızıyor gecenin çatlaklarından parıltıları
ve çocuklar bundan bölük pörçük uykuları

ramazan arslan

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Patladı Patlayacak Bir Kursak

-bir umudumuz kaldı elimizde şimdi onunla ovuyoruz sancıyan yaşamı iftar sofralarında gül şerbetlerin yerini alan fare kanlı asit, biliyorum bu bir çocuk yalanı baretli sarı yelekli bir kravat vuruyor ilk malayı bu yalana iş bununla bitse iyi ki iş hiç bitmez nasırlara deva olamayacaksa nivea pijamalarıyla kızlar o dev aynasında foşur foşur yıkayamayacaklarsa yüzlerini dove'la -iş hiç bitmez bir sabun köpürürken niçin şiir yazılmasın çocuk kanları boğuyorken mürekkebi kağıdın bükülüp sonuna geldiği bu anda bir şiir yalnayak fosfor göğün altında dimdik! kederlerine barkod vurulmuş dünyanın balta girmemiş ormanları da kalmadı burkukları saracak iprek kumaş yarayı sağaltacak hint yağı yani ki vurulduğumuzla kaldık bire on metre kare dükkan için birbirlerini vururken oğullar kızlar bir adam gecelerden kovulurken doğranırken şehrimizin takımı kıraathanede olmadık laflarla kırkyıl kırkyıl arayı açarken ihtiyarlar çukurda tepinen çocuklar g...

Devamı

Ben Dirimle Doğrulurken

Sis boruları ötmeğe başladı yavrular Şimdi oradalar - Aşk delice kımıldamalı yatağından Sen bir yıldız kaymasıyla yatağından Üstüne alevleri alarak Kemikli bir aşk gencinin kollarından tutarak Sen kanın damarlara tutunamadığı anlardan Beni karnınla Bir göz boğuşmasına daha kandırarak Bul içe kapanık hayvanlarımı yalvarmalarınla Üzülmüş Belki dünya ile horlanmışım Ansızın çık oradan görün orada Bu siyah basmış kara akar deme - Başka olmalı gövdemi denetleyişin aşka hazır olan ... LARDAN. OKADIN'lardan Halk aşksızsa sokaklar banka dükkânlarıyla doludur Ellerimi kâlb olmayan sularla ıslamaya alışır o kızlar - işte artık kaçmak - işte durmadan karşımızdayken bile - - ılık e...

Devamı

Kurnaz Bay Mistik

''Bay Mistik kurnazdır. Sahib-it-taktiktir. Küfreder. ‘Küfür ediyorsun!’ der. Müfteridir. İftiraya uğradığını söyler. Bay Mistik o kadar kurnazdır ki bu marifeti yüzüne vurulduğu zaman : “- İspat edin! diye böbürlenir. Çünkü Bay Mistik bilir ki, onun küfürbazlığını, müfteriliğini, jurnalcılığını ispat etmek için, şimdiye kadar yaptığı ‘polemik’leri teker teker, yeni baştan neşretmek lazımdır. (…) Halbuki bu yapılmaya değer bir iş değildir. Hem çok uzun sürer, çok yer tutar, hem de bilineni bir daha bildirmek gibi komik bir şey olur. (…) Dedim ya, Bay Mistik kurnazdır. Sahib-it-taktiktir. İşte yine bu kurnaz Bay Mistik’e ‘iftira?!’ ediyorum. Diyorum ki : Onun kurnazlığı bir fırıldağın kurnazlığı gibidir. Bir bakarsınız : hudutsuz mücerret ‘hürriyet’ taraftarıdır. Sonra döner, ‘disiplinli’ hürriyetten yana çıkar. (…) Bir bakarsınız : ‘izm’le biten her çeşit mefhumun düşmanıdır. Sonra döner, bazı ‘izm’li mefhumlara bağlanır. Babıâli caddesinde Kont de Larok gibi dolaşı...

Devamı

Çatlak Manzume

Bu Blogda Ara